Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες παρουσίες της σύγχρονης ελληνικής μουσικής σκηνής, ξεκίνησε να ομορφαίνει για ακόμη μία φορά τις Δευτέρες μας, με ανανεωμένη μπάντα, τα έγχορδα της οποίας πρωταγωνιστούν.
Από τραγούδια παλαιότερων δημιουργών όπως το "Ήταν ο τόπος μου" του Γιάννη Μαρκόπουλου, σε τραγούδια από την προσωπική της δισκογραφία και άλλα νεότερα όπως "Η Γιαννούλα η κουλουρού" της Ματούλας Ζαμάνη και από εκεί σε παραδοσικά καθώς και σε προσωπικά της ακυκλοφόρητα τραγούδια, η προσέγγιση τόσο της ίδιας όσο και της μπάντας της, είναι άξια σεβασμού. Το φετινό πρόγραμμα της είναι για ακόμη μια φορά σπάνιο. Από τη μία, γνωρίζεις ότι πας να ακούσεις κάτι καλοφτιαγμένο, κάτι μοναδικό, κάτι το οποίο αρέσει στους δημιουργούς του και φαίνεται, από την άλλη, όλη η βραδιά είναι μια έκπληξη με αυτά τα παιδιά επί σκηνής.
Σε αυτές της τις εμφανίσεις, ακούγονται ακόμη τραγούδια της που έχουν γράψει ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, ο Σταύρος Ρουμελιώτης και άλλοι τραγουδοποιοί, τραγούδια από τον πρόσφατο δίσκο της με τον Μίκη Θεοδωράκη "Αλληλογραφία", αλλά και τραγούδια που της έρχονται εκείνη την ώρα στο μυαλό. Γι'αυτά τα τελευταία ζούμε πολλοί από εμάς, για την ώρα που σταματάει τη μπάντα, αλλάζει τη ροή και οι μουσικοί της ακολουθούν.
Ο Μιχάλης Βρέττας στο βιολί, η Σοφία Ευκλείδου στο τσέλο, ο Ντίνος Μάνος στο κοντραμπάσο, ο Κρίτων Μπελλώνιας στα τύμπανα, ο Χρήστος Τόλης στα πλήκτρα και όχι μόνο και ο Σταύρος Ρουμελιώτης στις κιθάρες και τις ενορχηστρώσεις, παρέα με την Μαρία και το ταλέντο της είναι όσα και όσοι χρειάζεται κάποιος για να "βγάλει" την εβδομάδα.
Από τη χθεσινή βραδιά κρατάμε την κοινή της εμφάνιση με τον πατέρα της στη σκηνή να παίζει φυσαρμόνικα και την ίδια να τραγουδάει, δίπλα του.
Δεν είναι υπερβολή το γεγονός ότι αυτό το κορίτσι και οι μουσικοί της δίνουν νόημα στις Δευτέρες. Δε γνωρίζουμε αν πριν έξι χρόνια που ξεκίνησε να εμφανίζεται στο ίδιο μέρος, είχε βάλει στοίχημα με τον εαυτό της, πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι το κέρδισε, γεμίζοντας ένα μαγαζί με ανθρώπους που τραγουδούσαν παρέα. Παρέα όμως, όχι "παρέα".
Υ.Γ: Αν βρεθείτε σε αυτές της τις παραστάσεις, αγοράστε αν μπορέσετε και το βιβλίο που έχει γράψει για τις κρίσεις πανικού με τίτλο "Μια χαραμάδα πανικού". Σημεία των καιρών αποτυπωμένα ειλικρινά και απλά ώστε να μπορούν να διαβαστούν από όλους.
