Δεν ενδιαφέρει κανέναν, αλλά είναι από τους αγαπημένους μου ανθρώπους στο χώρο της μουσικής. Αυθεντικός, κάνει πάντα ό,τι του έρθει στο κεφάλι, και το κάνει με ταλέντο και στυλ (βλέπε το νέο του ξύρισμα). Ο τελευταίος του δίσκος "Προσάναμμα", είναι από τα καλύτερα γεγονότα που συνέβησαν έως τώρα από την αρχή του χρόνου. Το "Μια κι έξω", το έχουν ξεχωρίσει πολλοί, για τον αυθορμητισμό του, την αλήθεια του, τη δυναμική του, τα όλα του. Ε, παρακάτω μας εξηγεί πώς γράφτηκε αυτό το κομμάτι, μέσα στο αμάξι του. Ορέστη, μίλα!

"Έχω περάσει ατέλειωτες ώρες μόνος μου στο τιμόνι του σουζούκι μου πηγαίνοντας ή γυρνώντας από την Αρκαδία (μέρος διορισμού μου κι εξορίας μου ενίοτε). Άλλες φορές με τέρμα μουσική, άλλες με περισυλλογή κι άλλες με ανοιχτά παράθυρα για να μην κοιμηθώ από την κούραση. Στη διαδρομή όμως που γράφτηκαν οι στίχοι του "Μια κι έξω" τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Είχα κάπως χαζέψει από τα διαστημόπλοια-νταλίκες μες στη σκοτεινιά της εθνικής και ασυναίσθητα άρχισαν να ρέουν στίχοι στο μυαλό μου όπως η μύτη μου σε πολύ κρύες χειμωνιάτικες νύχτες.

Μη προλαβαίνοντας να σταματήσω για να τους γράψω και με το άγχος μη χαθεί η ευλογημένη στιγμή, ξεκλείδωσα το κινητό κι άρχισα να ηχογραφώ ότι λόγια μου έρχονταν στο μυαλό συνεχίζοντας την οδήγηση. Όταν το αρχείο έφτασε τα 10 λεπτά το πράγμα άρχισε να στερεύει και το σταμάτησα. Κάποιες μέρες μετά θυμήθηκα το αρχείο και κάθισα να το απομαγνητοφωνήσω. Με έκπληξη παρατήρησα ότι υπήρχε αξιοθαύμαστη συνοχή για κάτι που είχε γραφτεί με αυτό τον τρόπο. Πέταξα τη σαβούρα διόρθωσα ό,τι έπρεπε και πολύ σύντομα άρχισα να τραγουδάω πάνω στους στίχους. Ο τίτλος δε με ταλαιπώρησε καθόλου. "Μια κι έξω" όνομα και πράμα".

Ακούστε παρακάτω το "Μια κι έξω" :